Mijn aller eerste NeuroGraphica® stapjes

↑

Zoals ik schreef op de pagina over mij had ik me ingeschreven voor een tekencursus waar een gastdocent één les over NeuroGraphica® zou verzorgen.

Op dat moment wist ik nog helemaal niets over wat NeuroGraphica® inhield. Dus ik, als autodidact in hart en nieren, struinde het hele internet af om mezelf voor te bereiden op wat zou gaan komen.

Als leek was is heel trots op mijn eerst boom, deze tekening plaatste ik op 8 december 2020 op mijn facebookpagina en schreef er gekscherend bij;

"Zo...

Ik heb de ballen ook alvast in de boom gehangen!

Posca

Inktense

Aqua

NeuroGraphica®"

Niet alle stappen van het proces heb ik perfect gevolgd omdat ik toen nog van mening was dat die finishing touch van de ontbrekende stappen mijn tekening zou verpesten.

Nog steeds vind ik het een prachtige tekening maar deze mag om verschillende redenen geen NeuroGraphica® genoemd worden!

Deze prent heet in jargon NeuroArt.

Later toen ik bewust werd dat het wenselijk is de ontbrekende stappen uit het basis algoritme toe te voegen vond ikzelf dat ik de tekening verpest had...

In veel kleine stukjes is ie met het oud papier opgehaald door de reinigingsdienst in mijn stad.

Gelukkig heb ik de foto nog!

↑

Woohoo...

Twee dagen na de boom was het eindelijk zover, het echte werk waar ik zo naar uit had gekeken kon beginnen!

Zoals op de afbeelding te zien is staat daar een voet omtrek van mijn linker blote voet. Dat was de eerste actie van de compositie.

Stapsgewijs kreeg ik online, in een pre-recorded opname, begeleiding in het hele proces.

Er was (jammer genoeg) geen mogelijkheid om met de instructeur te communiceren.

Inmiddels als ervaren NeuroGraphica® beoefenaar zie ik ook in deze afbeelding enkele imperfecties maar volgens de basisstappen is deze tekening compleet.

De instructeur sloot af met een prachtig gesproken metafoor over een persoon die een strandwandeling maakte.

Ik parafraseer de korte versie.

De gebeurtenissen uit zijn leven flitste bij iedere stap aan hem voorbij. De ene stap representeerde zijn eigen gebeurtenissen, de andere stap de gebeurtenissen vanuit het universum. Toen hij omkeek naar de voetstappen uit het -soms intens trieste- verleden merkte hij dat er maar één voetafdruk zichtbaar was. Hij vroeg het universum om een verklaring waarom niet alle voetafdrukken zichtbaar waren. Hij zei: "Toen ik besloten had om jou te volgen beloofde je mij dat je altijd aan mijn zijde zou staan, maar nu zie ik dat er slechts één paar voetafdrukken staan." Het universum antwoorde: "Op het moment dat jij het moeilijk had in tijden van beproeving en lijden, dat je soms geen uitweg meer zag, heb ik je gedragen. Ik heb je lief en zou je nooit in de steek laten"

Uit liefde en geborgenheid hoef je niet alles alleen te doen, als je hulp vraagt krijg je deze...